Mahoutokoro (تلفظ: مَهوتُـکُـرُ)

این مدرسه‌ی باستانی ژاپنی در میان یازده مدرسه‌ی بزرگ جادوگری دنیا کمترین تعداد دانش‌آموزان را دارد و از سن هفت سالگی دانش‌آموزان را می‌پذیرد (اگرچه تا ۱۱ سالگی به‌طور شبانه‌روزی حاضر نمی‌شوند). کودکان جادوگر تا زمانی که شاگرد روزانه هستند هر روز سوار بر پشت دسته‌ای از مرغ‌های طوفان غول‌پیکر به مدرسه آمده و به خانه برمی‌گردند. کاخ پرنقش‌ونگار و زیبای مهوتوکورو از سنگ یشم سفید ساخته شده و در بلندترین نقطه‌ی جزیره‌ی آتش‌فشانی «خالی از سکنه»ی (یا اینکه مشنگ‌ها این‌گونه تصور می‌کنند) «مینامی ایوو جیما»1Minami Iwo Jima قرار گرفته است.

هنگام ورود دانش‌آموزان، رداهایی افسون‌شده به آنان داده می‌شود که با بزرگ شدن آن‌ها بزرگ می‌شوند و رفته‌رفته با افزایش پوشنده‌ی آن تغییر رنگ می‌دهند، به این صورت که با رنگ صورتی کم‌رنگی شروع شده و (اگر در هر درس جادویی بالاترین نمرات کسب شود) به رنگ طلایی تبدیل می‌شود. اگر ردا به رنگ سفید درآیند، نشان‌دهنده‌ی این است که دانش‌آموز به قوانین جادوگری ژاپن خیانت کرده و به فعالیت‌های غیرقانونی دست زده است (که در اروپا آن را جادوی «سیاه» می‌نامیم) و یا قانون بین‌المللی رازداری را زیر پا گذاشته‌اند. «سفید شدن» ننگ بسیار بزرگی است که منجر به اخراج فوری از مدرسه و دادرسی در وزارت سحر و جادوی ژاپن می‌شود.

شهرت مهوتوکورو نه تنها به دلیل سطح تحصیلی قابل‌ستایش آن، بلکه به دلیل آوازه‌ی عالی آن در کوییدیچ نیز هست، که طبق افسانه‌ها، قرن‌ها پیش توسط گروهی از دانش‌آموزان بی‌پروای هاگوارتز به ژاپن معرفی شد که تلاش داشتند با جاروهای کاملاً نامناسب خود به دور دنیا بگردند و از مسیر خارج شدند. آن‌ها توسط هیئتی از کارکنان جادوگری مهوتوکورو که مشغول رصد حرکات سیارات بودند، نجات داده شدند و آن‌قدر به عنوان مهمان آنجا ماندند که به همتایان ژاپنی خود اصول و پایه‌های بازی را آموزش دهند، کاری که تا آخر عمر از انجام آن پشیمان شدند. تمام اعضای تیم کوییدیچ ژاپن و برندگان کنونی لیگ قهرمانان (تیم «تویوهاشی تنگو»2Toyohashi Tengu(تنگو: موجودی افسانه‌ای در باورهای دیرینه‌ی مردم ژاپن. م.)) مهارت خود را مدیون تمرین‌های طاقت‌فرسایی می‌دانند که در مدرسه‌ی مهوتوکورو انجام داده‌اند، آن‌ها بر فراز دریای گهگاه متلاطم در شرایط طوفانی تمرین کرده و مجبور بودند مواظب باشند نه تنها توپ‌های بازدارنده3Bludger بلکه هواپیماهای پایگاه مشنگی جزیره‌ی مجاور به آن‌ها برخورد نکنند.

این داستان توسط حسین غریبی ترجمه شده و در اختیار وب‌سایت «مرکز دنیای جادوگری» و «دمنتور» قرار گرفته است. کلیه حقوق معنوی و مادی ترجمه متعلق به این دو مجموعه است. استفاده از این ترجمه با ذکر منبع برای مصارف شخصی و غیر تجاری بدون مشکل است. پیشاپیش از اینکه حامی ما برای ادامه خدمات رایگان این دو مجموعه هستید قدردانی می‌کنیم.
,

۵ دیدگاه

  1. همیشه برام سوال بود که آیا ژاپن هم مدرسه داره؟
    به نظر میاد که اونا رداهاشون بیشتر شبیه به کیمونو باشه تا رداهای اروپایی که به تظرم زیباتره.

ثبت دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری مشخص شده‌اند *