Mahoutokoro (تلفظ: ما-هو-تُ-کُ-رُ)

این مدرسهٔ باستانی ژاپنی در میان یازده مدرسهٔ بزرگ جادوگری دنیا کمترین تعداد دانش‌آموزان را دارد و از سن هفت‌سالگی دانش‌آموزان را می‌پذیرد (اگرچه تا ۱۱ سالگی به‌طور شبانه‌روزی حاضر نمی‌شوند). کودکان جادوگر تا زمانی که شاگرد روزانه هستند هر روز سوار بر دسته‌ای از مرغ‌های طوفان غول‌پیکر به مدرسه می‌آیند و به خانه برمی‌گردند. کاخ پرنقش‌ونگار و زیبای ماهوتوکورو از سنگ یشم سفید ساخته شده و در بلندترین نقطهٔ جزیرهٔ آتش‌فشانی «خالی از سکنهٔ» (یا ماگل‌ها این‌گونه تصور می‌کنند) «جنوب ایوو جیما1Minami Iwo Jima» قرار گرفته.

هنگام ورود دانش‌آموزان، رداهایی افسون‌شده به آنان داده می‌شود که سایز آن‌ها با بزرگ‌شدن صاحبشان بزرگ می‌شود و رفته‌رفته هرچه صاحبشان بیشتر یاد می‌گیرد تغییر رنگ می‌دهند، به این صورت که با رنگ صورتی کم‌رنگی شروع شده و (اگر در هر درس جادویی بالاترین نمرات کسب شود) به رنگ طلایی تبدیل می‌شود. اگر ردا به رنگ سفید درآیند، نشان‌دهندهٔ این است که دانش‌آموز به قوانین جادوگری ژاپن خیانت کرده و به فعالیت‌های غیرقانونی دست زده (که در اروپا آن را جادوی «سیاه» می‌نامیم) و یا قانون بین‌المللی رازداری را زیر پا گذاشته. «سفید شدن» ننگ بسیار بزرگی است که منجر به اخراج فوری از مدرسه و دادگاهی در وزارت جادوی ژاپن می‌شود.

شهرت ماهوتوکورو نه‌تنها به‌دلیل سطح تحصیلی ستودنی آن، بلکه به‌دلیل آوازهٔ عالی آن در کوییدیچ2Quidditch نیز هست که طبق افسانه‌ها قرن‌ها پیش توسط گروهی از دانش‌آموزان بی‌پروای هاگوارتس به ژاپن معرفی شد که تلاش داشتند با جاروهای کاملاً نامناسبی به دور دنیا بگردند و با جریان هوا از مسیر منحرف شدند. آن‌ها توسط هیئتی از کارکنان جادوگری ماهوتوکورو که مشغول رصد حرکات سیارات بودند، نجات داده شدند و آن‌قدر به‌عنوان مهمان آنجا ماندند که به همتایان ژاپنی‌شان اصول بازی را آموزش دهند، کاری که تا آخر عمر از انجام آن پشیمان شدند. تمام اعضای تیم ملی کوییدیچ ژاپن و برندگان کنونی لیگ قهرمانان (تیم «تویوهاشی تِنگو»3Toyohashi Tengu: تنگو: موجودی افسانه‌ای در باورهای دیرینهٔ مردم ژاپن. تویوهاشی: شهری در استان آیچی ژاپن. م.) مهارت خود را مدیون تمرین‌های طاقت‌فرسایی می‌دانند که در مدرسهٔ ماهوتوکورو انجام داده‌اند. دانش‌آموزان بر فراز دریای گهگاه متلاطم در شرایط طوفانی تمرین می‌کنند و مجبورند مواظب باشند نه‌تنها بلاجرها4Bludger: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: بازدارنده. م. بلکه هواپیماهای پایگاه هوایی ماگلیِ جزیرهٔ مجاور نیز به آن‌ها برخورد نکنند.

این داستان توسط حسین غریبی ترجمه شده و در اختیار وب‌سایت «مرکز دنیای جادوگری» و «دمنتور» قرار گرفته است. کلیه حقوق معنوی و مادی ترجمه متعلق به این دو مجموعه است. استفاده از این ترجمه با ذکر منبع برای مصارف شخصی و غیر تجاری بدون مشکل است. پیشاپیش از اینکه حامی ما برای ادامه خدمات رایگان این دو مجموعه هستید قدردانی می‌کنیم.
, , , , ,

۵ دیدگاه

  1. همیشه برام سوال بود که آیا ژاپن هم مدرسه داره؟
    به نظر میاد که اونا رداهاشون بیشتر شبیه به کیمونو باشه تا رداهای اروپایی که به تظرم زیباتره.

ثبت دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری مشخص شده‌اند *