تف‌تیله1Gobstones: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: تیله‌سنگی. م. یک بازی جادویی بسیار قدیمی و شبیه تیله‌بازی است، با این تفاوت اصلی که هربار بازیکنی امتیاز می‌گیرد، تیلهٔ برنده مایع بدبویی را به‌صورت بازنده می‌پاشد. هر بازیکن با پانزده تف‌تیلهٔ گرد و کوچک بازی را شروع می‌کند (تف‌تیله در بسته‌های سی عددی فروخته می‌شود) و در نهایت برندهٔ بازی کسی است که تمام تیله‌های حریف را در اختیار بگیرد. جنس تیله‌ها (همان‌گونه که از اسم بازی پیداست) معمولاً از سنگ است، اما گاهی این تیله‌ها را از فلزات گران‌بها نیز می‌سازند.
تف‌تیله به‌صورت حرفه‌ای در لیگ‌های داخلی و در سطح تورنمنت‌های بین‌المللی برگزار می‌شود، اما کماکان در دنیای جادوگری جزو ورزش‌های کم‌طرفدار است و شهرت چندان «باحالی» ندارد و این موضوع معمولاً باعث رنجش خاطر هواداران این بازی است. تف‌تیله بیشتر در میان ساحره‌ها و جادوگران کم‌سن‌وسال طرفدار دارد، اما معمولاً با بالارفتن سن تمایلشان به این بازی کم می‌شود و با افزایش سن رفته‌رفته به کوییدیچ2Quidditch علاقه‌مند می‌شوند. اتحادیهٔ ملی تف‌تیله3National Gobstone Association تابه‌حال با راه‌اندازی کارزارهای تبلیغاتی‌ای همچون «نگاه تازه‌ای به تف‌تیله بیندازید» برای افزایش محبوبیت این بازی تلاش کرده است، اما شاید تصویر همراه این تبلیغات (کِوین هاپ‌وود4Kevin Hopwood، قهرمان فعلی تف‌تیله در جهان، که مادهٔ لزجی توی چشمش پاشیده می‌شود) انتخاب بدی بود.
تف‌تیله در هاگوارتس5Hogwarts: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: هاگوارتز. م. از محبوبیت نسبتاً کمی برخوردار است و در میان سرگرمی‌ها با فاصلهٔ زیادی بعد از کوییدیچ یا حتی شطرنج جادوگران6Wizarding Chess قرار دارد.
آیلین پرینس7Eileen Prince، مادر پروفسور سوروس اسنیپ8Severus Snape، در زمان تحصیلش در مدرسه رئیس باشگاه تف‌تیلهٔ هاگوارتس بود.
چه جالب
خیلی باحاله حداقل به یه بار بازی کردن میارزه من یکی که دوست دارم بازی کنم ، البته بعد از کوییدیچ
خیلی ممنون از سایت عالیتون
جالب بود و جالب تر دونستن در مورد این که مادر اسنیپ رئیس یاشگاه تیله سنگی بوده ! 🙂
توی بازی هاگوارتزمیستری که بازی می‌کردی مایع بوگندو نمی‌پاشید رو سر و صورت بازنده !!! 🙂 البته شاید تو آپدیت های جدیدش باشه ….
چرا ببین فاخته یه پودر قرمزی پخش میشه تو بازی
دوباره باید برم بازی کنم پس! لامصب اعتیادآوره آدم از کار و زندگیش میفته ! 🙂
من این بازیو بیشتر از کوییدیچ دوست داشتم تو هاگوارتز میستری 🙂
هاهاها اره دقیقااااا
بعد نه هی کلاسا طول میکشه همش هی باید سر بزنی 🙂
اره موافقم چون کوییدیچش خیلی آسونه
خخخخخ
D:
سلاااام خیلی مطلب جالبی بود، مرسی واقعا
من که خوشم اومده از بازیش… خیلی دوست دارم با یه کسی که ازش بدم میاد بازی کنم بعد در اخر بازی حال و روزش رو با مایع بوگندو ببینم 🙂
توی محفل ققنوس(جلد۲ص۷۴) یه اشاره یی به«کلوپ تخته سنگی» میشه. میخواستم بدونم این «کلوپ تخته سنگی» همین تیله سنگی هست؟
بله. در کتاب محفل ققنوس، جلد ۲، صفحۀ ۷۰ (چاپ سوم، مرداد ۱۳۸۲) زیر اعلامیه یکی از سال دومی‌ها از دوستش می‌پرسد: «معنیش اینه که کلوپ تخته سنگی هم درش تخته میشه؟» و در نسخۀ انگلیسی کتاب از Gobstones استفاده شده و نوشته شده است:
“Does this mean they’re going to shut down the Gobstones Club?” one of them asked his friend.
برای Gobstones در داستان ترجمه‌شده در این سایت از معادل «تیله‌سنگی» استفاده شده و ویدا اسلامیه در کتاب محفل ققنوس از «تخته سنگی» استفاده کرده است.
من از کتاب چاپ جدیدش استفاده کردم به خاطر همین صفحه مون فرق میکنه. مرسی بابت جوابتون 🙂
بله همونه. در جایی از کتاب همونطور که فرمودین “تخته سنگی” ترجمه شده و در جایی دیگه “تیله سنگی”
که به نظر من تیله سنگی ترجمه خیلی مناسبتریه
کاش میشد یکبار بازی کنیم همه باهم