من یک هافلپافی هستم :)

چوبدستی‌های سرخدار از انواع کمیاب چوبدستی به حساب می‌آیند و جادوگر یا ساحره‌ی همتای آن هم به همان اندازه غیرمعمولی و در بعضی موارد بدنام است. از خصوصیات چوبدستی ساخته شده از سرخدار می‌توان به این اشاره کرد که به مالک خود قدرت مرگ و زندگی می‌بخشد، که البته این را می‌توان قابلیت همه چوبدستی‌ها به حساب آورد، اما سرخدار بصورت ویژه‌ای در زمینه‌ی دوئل و طلسم‌های سیاه و وحشتناک، از بقیه متمایز است. البته این صحیح نیست که بگوییم افرادی که از چوبدستی‌های سرخدار استفاده می‌کنند، همان‌طور که افراد بی‌سواد در زمینه‌ی چوبدستی ادعا می‌کنند، بیشتر از بقیه مجذوب هنرهای سیاه می‌شوند. جادوگر یا ساحره‌ای که مستحق استفاده از چوبدستی سرخدار شده، شاید با همان میزان قدرت بتواند دیگران را از خطرها محافظت کند. چوبدستی‌هایی که از قطع درخت‌هایی با عمر بسیار زیاد تولید شده‌اند، به همان اندازه که به دست خرابکاران افتاده، به افراد صالح هم رسیده است. در محل قبر جادوگرانی که با چوبدستی‌های سرخدار خود دفن شده‌اند، معمولا از چوبدستی‌هایشان جوانه‌ای بالا آمده و درختی را برای محافظت از قبر صاحب متوفی خود به وجود آورده است. با توجه به تجربیاتم، میتوانم این را با قاطعیت بگویم که چوبدستی سرخدار، هرگز صاحبی با توانایی‌های متوسط یا فردی ترسو را انتخاب نمی‌کند.

موی تک‌شاخ معمولاً پایدارترین جادوها را تولید می‌کند، و کمتر از همه تحت‌الشعاع نوسانات و انسدادها قرار می‌گیرد. چوبدستی‌هایی که مغز تک‌شاخ دارند به طور کلی سخت‌تر از بقیه به جادوی سیاه روی می‌آورند. این چوبدستی‌ها وفادارتر از همه هستند، و معمولاً به اولین صاحب خود به شدت وفادار می‌مانند، چه جادوگر یا ساحره‌ی ورزیده‌ای باشد و چه نباشد.

نقاط ضعف جزئی موی تک‌شاخ آن است که آن‌ها قدرتمند‌ترین چوبدستی‌ها را نمی‌سازند (هر چند ممکن است جنس چوبدستی آن را جبران کند) و این که اگر شدیداً به صوت اشتباه استفاده شوند دچار سرخوردگی می‌شوند، به این معنی که ممکن است مو «بمیرد» و لازم باشد که آن را جایگزین کرد.