دورمسترانگ¹Durmstrang زمانی تاریک‌ترین شهرت را در میان یازده مدرسه‌ی جادوگری داشت، اما هرگز کاملاً استحقاق آن را نداشت. این موضوع حقیقت دارد که دورمسترانگ که ساحره‌ها و جادوگران واقعاً بزرگی را تربیت کرده، دو بار در تاریخ خود تحت مدیریت جادوگرانی با وابستگی و وفاداری نامشخص یا نیت پلید بوده و یک دانش‌آموز سابق بدنام دارد.

اولین فرد از این مردان نامطلوب، هارفانگ مانتر²Harfang Munter، مدت کوتاهی پس از مرگ مرموز مؤسس مدرسه، ساحره‌ی بزرگ بلغاری نریدا ولچانووا³Nerida Vulchanova، به مدیریت رسید. مانتر پایه‌گذار شهرت دورمسترانگ برای دوئل و انواع جادوهای رزمی است که امروزه نیز بخش تأثیرگذاری از برنامه‌ی آموزشی آنها باقی مانده است. دومین دوره‌ی تاریک در تاریخ دورمسترانگ با مدیریت ایگور کارکاروف⁴Igor Karkaroff فرا رسید، مرگ‌خوار سابقی که با بازگشت لرد ولدمورت⁵Lord Voldemort از دوران تبعید، از ترس مجازات شدن به دست او، سمت خود را رها کرده و گریخت. کارکاروف مردی بی‌وجدان و خودخواه بود که بر پرورش ترس و ارعاب در میان دانش‌آموزان اصرار داشت و بسیاری از والدین در دوران مدیریت او فرزندانشان را از دورمسترانگ بیرون آوردند.

دانش‌آموز سابقی که بیش از هر کس دیگر به شهرت دورمسترانگ لطمه زده، گلرت گریندل‌والد⁶Gellert Grindelwald است، یکی از خطرناک‌ترین جادوگران قرن بیستم. با این حال در سال‌های اخیر دورمسترانگ دستخوش نوعی تجدد شده و شخصیت‌های بین‌المللی برجسته‌ای همچون ستاره‌ی کوییدیچ⁷Quidditch، ویکتور کرام⁸Viktor Krum، را تربیت کرده است.

دورمسترانگ با این‌که گفته می‌شود در نقطه‌ی دوردستی از شمال اروپا قرار دارد، یکی از  رازدارترین مدارس در خصوص محل استقرار است، بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند در این مورد کاملاً مطمئن باشد. بازدیدکنندگان که باید تحت افسون فراموشی قرار بگیرند تا اطلاعاتشان درباره‌ی نحوه‌ی رسیدن به مدرسه پاک شود، آنجا را محوطه‌ای وسیع و پهناور توصیف می‌کنند که مناظر حیرت‌انگیز بسیاری دارد، خصوصاً کشتی بزرگ، تیره و شبح‌واری که بر دریاچه‌ی پای کوهستان در پشت مدرسه لنگر انداخته و دانش‌آموزان تابستان‌ها از آن شیرجه می‌زنند.