تیله‌سنگی1Gobstones یک بازی جادویی بسیار قدیمی و شبیه به تیله‌بازی است، با این تفاوت که با هر بار امتیاز گرفتن یک بازیکن، از درون تیله‌ی بازیکن برنده مایعی بدبو و متعفّن به صورت بازنده پاشیده می‌شود. پکیج این بازی در بسته‌های سی عددی فروخته می‌شود، در ابتدای بازی هر بازیکن پانزده عدد تیله‌سنگی گرد و کوچک در اختیار دارد و در نهایت برنده‌ی بازی کسی است که تمام تیله‌های حریف را در اختیار بگیرد. همانگونه که از نام این بازی پیداست جنس تیله‌ها معمولا از سنگ است اما گاها این تیله‌ها را از فلزات گرانبها نیز می‌سازند.
گرچه این بازی به صورت حرفه‌ای در لیگ‌های داخلی و حتی در سطح بین‌المللی نیز برگزار می‌شود، اما در مجموع طرفداران زیادی نداشته و از محبوبیت بالایی در دنیای جادوگری برخوردار نیست و این عدم محبوبیت همگانی، همواره باعث رنجش خاطر هواداران این بازی است. بازی تیله‌سنگی اغلب در میان جادوگران کم سن و سال طرفدار دارد و معمولا با بالا رفتن سن جادوگران، تمایل آنان به بازی‌های دیگر همچون کوییدیچ2Quidditch بیشتر و بیشتر می‌شود. سال‌ها پیش اتحادیه‌ی بین‌المللی تیله‌سنگی با راه‌اندازی کمپین نگاهی دوباره به تیله‌سنگی، تلاش‌هایی را در راستای افزایش محبوبیت این بازی آغاز کرد؛ هر چند پوستر این کمپین که تصویری از کوین هاپوود3Kevin Hopwood قهرمان جهانی این مسابقات را با سر و صورتی پوشیده از مایعی متعفّن و چسبناک نشان می‌داد، در نهایت برای این کمپین در حکم ضدتبلیغ عمل کرد.
تیله‌سنگی در هاگوارتز نیز از محبوبیت اندکی برخوردار است و در میان بازی‌های رایج در این مدرسه، از لحاظ محبوبیت بعد از کوییدیچ و یا حتی شطرنج جادویی4Wizarding Chess قرار دارد.
جالب است بدانید که ایلین پرنس5Eileen Prince مادر پروفسور سوروس اسنیپ6Severus Snape در زمان تحصیل خود، رئیس باشگاه تیله‌سنگی مدرسه‌ی هاگوارتز بود.
چه جالب
خیلی باحاله حداقل به یه بار بازی کردن میارزه من یکی که دوست دارم بازی کنم ، البته بعد از کوییدیچ
خیلی ممنون از سایت عالیتون
جالب بود و جالب تر دونستن در مورد این که مادر اسنیپ رئیس یاشگاه تیله سنگی بوده ! 🙂
توی بازی هاگوارتزمیستری که بازی می‌کردی مایع بوگندو نمی‌پاشید رو سر و صورت بازنده !!! 🙂 البته شاید تو آپدیت های جدیدش باشه ….
چرا ببین فاخته یه پودر قرمزی پخش میشه تو بازی
دوباره باید برم بازی کنم پس! لامصب اعتیادآوره آدم از کار و زندگیش میفته ! 🙂
من این بازیو بیشتر از کوییدیچ دوست داشتم تو هاگوارتز میستری 🙂
هاهاها اره دقیقااااا
بعد نه هی کلاسا طول میکشه همش هی باید سر بزنی 🙂
اره موافقم چون کوییدیچش خیلی آسونه
خخخخخ
D:
سلاااام خیلی مطلب جالبی بود، مرسی واقعا
من که خوشم اومده از بازیش… خیلی دوست دارم با یه کسی که ازش بدم میاد بازی کنم بعد در اخر بازی حال و روزش رو با مایع بوگندو ببینم 🙂
توی محفل ققنوس(جلد۲ص۷۴) یه اشاره یی به«کلوپ تخته سنگی» میشه. میخواستم بدونم این «کلوپ تخته سنگی» همین تیله سنگی هست؟
بله. در کتاب محفل ققنوس، جلد ۲، صفحۀ ۷۰ (چاپ سوم، مرداد ۱۳۸۲) زیر اعلامیه یکی از سال دومی‌ها از دوستش می‌پرسد: «معنیش اینه که کلوپ تخته سنگی هم درش تخته میشه؟» و در نسخۀ انگلیسی کتاب از Gobstones استفاده شده و نوشته شده است:
“Does this mean they’re going to shut down the Gobstones Club?” one of them asked his friend.
برای Gobstones در داستان ترجمه‌شده در این سایت از معادل «تیله‌سنگی» استفاده شده و ویدا اسلامیه در کتاب محفل ققنوس از «تخته سنگی» استفاده کرده است.
من از کتاب چاپ جدیدش استفاده کردم به خاطر همین صفحه مون فرق میکنه. مرسی بابت جوابتون 🙂
بله همونه. در جایی از کتاب همونطور که فرمودین “تخته سنگی” ترجمه شده و در جایی دیگه “تیله سنگی”
که به نظر من تیله سنگی ترجمه خیلی مناسبتریه
کاش میشد یکبار بازی کنیم همه باهم