خاستگاه

کنگره جادویی ایالات متحده آمریکا که به اختصار ماکوزا1MACUSA نامیده می‌شود، در سال ۱۶۹۳ و پس از تصویب قانون بین‌المللی رازداری ایجاد شد. جادوگران سراسر دنیا به نقطه‌ای رسیده‌ بودند که تصور می‌کردند اگر سازمانی زیرزمینی با ساختار مخصوص به خود داشته باشند که بتواند مشکلاتشان را رفع کند، زندگی شادتر و آزادانه‌تری خواهند داشت. این احساس به طور خاص در آمریکا و پس از محاکمه ساحره‌های سِیلِم2برای کسب جزئیات بیشتر از این واقعه تاریخی، نوشته تاریخ جادوگری در آمریکای شمالی: قرن هفدهم و پس از آن را مطالعه کنید. م. به شدت قوی بود.

ماکوزا بر اساس مدلی بنا شد که شورای عالی جادوگران بریتانیا پیش از آن وزارت سحر و جادو را بنا کرده بود. نمایندگانی از مجامع جادویی سراسر آمریکا شمالی برای حضور در ماکوزا انتخاب شدند تا قوانینی تصویب کنند که هم بر جامعه جادوگری آمریکا نظارت کند و هم از آن محافظت نماید.

هدف اولیه ماکوزا پاکسازی قاره آمریکا از دست پویندگان3Scourers بود. پویندگان افرادی از جامعه جادوگری بودند که همنوعان جادویی خود را به دلیل منافع شخصی شکار می‌کردند. دومین مانع بزرگ اجرای قوانین ماکوزا جادوگران تبهکاری بودند که پس از کشف قاره آمریکا از اروپا و نواحی دورتر، به دلیل نبود قانون اجرایی منظم در آمریکا بر خلاف کشورهایشان، به این قاره فرار کرده بودند.

اولین رئیس ماکوزا، یوشیا جکسون4Josiah Jackson، جادوگری جنگجو بود که از طرف نمایندگان مجامع مختف آمریکا به این سمت منصوب شد. آن‌ها او را به اندازه کافی قوی می‌دانستند که بتواند از پس سختی‌های دوران پس از محاکمه ساحره‌های سِیلِم بر بیاید.

در سال‌های اولیه، ماکوزا هیچ مکان ثابتی نداشت و جلسات برای پیشگیری از کشف توسط بی جادوها5No-Maj عبارتی که مردم آمریکا برای اشاره به مشنگ‌ها استفاده می‌کنند. م. در محل‌های مختلفی برگزار می‌شد.

اجرای قانون

اولین اولویت جکسون استخدام و تربیت کارآگاهان بود. نام داوطلبان اولیه برای کارآگاهی در تاریخ جادوگری ایالات متحده جایگاه خاصی دارد. تعداد آن‌ها کم و چالشی که با آن رو به رو بودند بسیار بزرگ بود و آن‌ها می‌دانستند که با قبول این شغل ممکن است جان خود را از دست بدهند. از آن زمان فرزندان و نوادگان این جادوگران و ساحره‌ها احترام خاصی در جامعه آمریکا کسب کردند. نام دوازده کارآگاه اولیه آمریکا از این قرار است:

ویلهلم فیشر6Wilhelm Fischer
تئودور فونتین7Theodard Fontaine
گاندولفس گریوز8Gondulphus Graves
رابرت گریمسیچ9Robert Grimsditch
مری جانسی10Mary Jauncey
کارلوس لوپز11Carlos Lopez
مانگو مک‌داف12Mungo MacDuff
کورمک اُبراین13Cormac O’Brien
آبراهام پاتر14Abraham Potter
برسلد راش15Berthilde Roche
هلموت ویز16Helmut Weiss
چریتی ویکینسون17Charity Wilkinson

از بین این دوازده نفر تنها دو نفر توانستند به سنین پیری برسند: چریتی ویکینسون، که تبدیل به سومین رئیس ماکوزا شد، و تئودور فونتین، که یکی از نواندگان او، اجیلبرت18Agilbert، هم‌اکنون ریاست مدرسه علوم و فنون جادوگری ایلورمورنی19برای کسب اطلاعات بیشتر، نوشته مدرسه علوم و فنون جادوگری ایلورمورنی را مطالعه کنید. م. را بر عهده دارد. از بین این دوازده نفر باید به گاندولفس گریوز، که خانواده‌اش نقش مهمی در سیاست‌های جادگری جامعه آمریکا داشتند، و آبراهام پاتر، که نسبت فامیل دور او با هری پاتر مشهور بعدها توسط شجره‌ شناسان کنجکاو کشف شد، اشاره کرد.

چالش‌ها

آمریکا همچنان یکی از خصمانه‌ترین محیط‌ها را برای مردم جادویی داشت و علت آن نوادگان پویندگان بودند که کاملا در میان جوامع بی ‌جادو مخفی شدند و تردید و بدگمانی نسبت به جادو را زنده نگه داشتند. بر خلاف بسیاری از کشورهای غربی، هیچ همکاری بین دولت بی‌جادوها با ماکوزا وجود نداشت.

در ابتدا عمارت جادو شده‌ای در کوه‌های آپالاچی20Appalachian Mountains  رشته کوهی در شرق ایالات متحده آمریکا. م. به عنوان مقر اصلی ماکوزا بنا شد، اما در گذر زمان و پس از رشد تجمع در شهرها، این مکان به محلی نامناسب از نظر دسترسی تبدیل شد.

در سال ۱۷۶۰، مقر اصلی ماکوزا به خانه مجلل و پر زرق و برق رئیس تورنتون هارکاوی21Thornton Harkaway  در شهر ویلیامزبرگ ایالت ویرجینیا منتقل شد. مانند بسیاری از مردم، هارکاوی نیز اهل نگهداری کراپ22Crup بود. کراپ سگی است که شباهت زیادی به سگ‌های شکاری جک راسل دارد و تنها تفاوت این دو در دم چند شاخه‌ی کراپ است. کراپ وفاداری شدیدی نسبت به جادوگران و برخورد وحشیانه نسبت به مردم غیر جادویی دارد. متاسفانه کراپ‌های رئیس هارکاوی به تعدادی از بی‌ جادوهای محلی حمله‌ور شدند به طوری که قربانیان تا ۴۸ ساعت بعد فقط می‌توانستند واق واق کنند. این نقض قانون رازداری باعث شد که هارکاوی با رسوایی از ماکوزا خارج شود. (احتمالا این موضوع بی ارتباط با آن نیست که شهر ویلیامزبرگ اولین شهر در ایالات متحده بود که بیمارستان اختصاصی بیماران روانی داشت. مشاهده اتفاقات عجیب اطراف محل اقامت رئیس هارکاوی برای هیچ عقل سالم بی جادویی قابل قبول نبود.)

ماکوزا به بالتیمور منتقل شد که خانه رئیس آبل فلمینگ23Able Fleming در آن شهر قرار داشت. اما پس از انقلاب آمریکا ماکوزا احساس ناامنی کرد و به قصد واشنگتن، بالتیمور را ترک کرد.

در واشنگتن بود که رئیس الیزابت مک‌گیلیگودی24Elizabeth McGilliguddy در سال ۱۷۷۷ ریاست مناظره وطن یا هم نوع؟ را بر عهده گرفت. هزاران ساحره و جادوگر از سراسر آمریکا برای شرکت در این جلسه فوق‌العاده به ماکوزا آمدند به طوری که سالن بزرگ جلسات برای جا دادن تمامی آن‌ها به کمک جادو افزایش ظرفیت یافت. موضوع بحث این بود: جامعه جادویی باید به کشوری که در آن خانه‌هایشان را ساخته‌اند وفادارتر باشد یا به جامعه جهانی مخفی جادوگری؟ آیا آن‌ها از نظر اخلاقی باید به بی جادوهای آمریکایی در جنگ استقلال مقابل مشنگ‌های بریتانیایی ملحق می‌شدند؟ یا اینکه خیلی ساده بگویند این جنگ آن‌ها نیست؟

بحث در دفاع یا ضد مداخله در جنگ ادامه پیدا کرد و تبدیل به جنجالی تمام عیار شد. موافقان مداخله می‌گفتند که آن‌ها می‌توانند جان خود را حفظ کنند و مخالفان مداخله می‌گفتند که جادوگران با حضور در نبرد امنیت خود را از بین می‌برند. پیامی به وزارت سحر و جادو در لندن فرستاده شد و پرسیده شد که آیا آن‌ها در این جنگ مداخله می‌کنند یا خیر. پیام کوتاهی دریافت شد: «در این مورد کاری نمی‌کنیم». پاسخ مشهور مک‌گیلیگودی از آن هم کوتاه‌تر بود: «هر کار می‌خواهید بکنید». گرچه ساحره‌ها و جادوگران آمریکایی به صورت رسمی وارد نبرد نشدند، اما موارد زیادی از دخالت آن‌ها برای حفاظت از همسایگان بی جادویشان دیده شد. همچنین جامعه جادوگری همراه با مردم آمریکا روز استقلال را جشن گرفت.

یکی از مشهورترین قوانین جادویی آمریکا در سال ۱۷۹۰ تصویب شد، زمانی که ماکوزا حکم به تفکیک کامل جامعه جادوگری از جامعه بی جادوها داد. قانون رپاپورت25Rappaport’s Law، که نام آن از نام رئیس امیلی رپاپورت26Emily Rappaport گرفته شده است، در پی یکی از جدی‌ترین نقض‌های قانون بین‌المللی رازداری تصویب شد. ماجرا به نقض رازداری دختر حافظ خزانه و دراگوت27دراگوت نام واحد پولی جادویی آمریکاست و حافظ خزانه و دراگوت معادل وزیر خزانه‌داری وزارت سحر و جادوی بریتانیاست. م. ماکوزا و یکی از نوادگان پویندگان بر می‌گردد که تقریبا ماهیت دنیای جادویی را افشا کرد.28برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این ماجرا، نوشته قانون رپاپورت را مطالعه کنید. م. پس از تصویب قانون رپاپورت هرگونه رابطه دوستی و یا ازدواج بین جادوگران و بی جادوها به طور کامل در ایالات متحده ممنوع شد.

مقر اصلی ماکوزا تا سال ۱۸۹۲ در واشنگتن باقی ماند اما در آن سال به علت افزایش قابل توجه جمعیت پاگنده‌ها، نقض امنیتی دیگری برای مقر ماکوزا بوجود آمد. تاریخ شناسان تقصیر اصلی شورش پاگنده‌ها را بر گردن ایرن نیداندر29Irene Kneedander، رئیس بخش محافظت از گونه‌ها جادویی می‌اندازند. آن‌ها می‌گویند بخشی از وظیفه او علاوه بر محافظت از گونه‌های جادویی، حمله کردن به هر پاگنده‌ای بود که از خط قرمز پای خود را فراتر بگذارد ]که در این وظیفه سهل‌انگاری کرد[ رسیدن پاگنده‌های شورشی به واشنگتن، ماکوزا را مجبور به اجرای افسون‌های فراموشی بی شمار کرد و خسارت بزرگی به مقر این سازمان وارد شد.

ماکوزا به پناهگاهی تازه نیاز داشت و پس از چندین سال، جادوگران توانستند به تیم ساخت و ساز یکی از ساختمان‌های جدید نیویورک نفوذ کنند. در آن زمان ساختمان وول ورث30Woolworth کامل شد و هم بی جادوها می‌توانستند از آن استفاده کنند و اگر ورد درست خوانده می‌شد، شما را به فضای مخصوص جادوگران منتقل می‌کرد. تنها نشانه خارجی از مقر مخفی جدید ماکوزا، علامت جغدی بود که بر در ورودی حک شده بود.

ماکوزا در دهه ۱۹۲۰

همانند سایر دولت‌ها، بخش اجرای قوانین جادویی بزرگترین بخش ماکوزا است. طی دهه ۱۹۲۰ قانون رپاپورت همچنان در حال اجرا بود و چند بخش از ماکوزا هیچ همتایی در وزارت سحر و جادو نداشت. برای مثال زیر بخشی که در ارتباط با روابط برادرانه جادوگران و بی جادوها ایجاد شده بود و یا بخشی که وظیفه بررسی و تایید اجازه‌نامه حمل چوب دستی را بر عهده داشت. در آن زمان همه مردم جادویی آمریکا، چه مسافر و چه شهروند، باید این مجوز را با خود همراه می‌داشتند.

یکی از تفاوت‌های بارز بین دولت‌های جادوگری در ایالات متحده و بریتانیا در این زمان، مجازات برای جرم‌های سنگین بود. جایی که ساحره‌ها و جادوگران مجرم در بریتانیا به آزکابان فرستاده می‌شدند، اما بدترین مجرمان آمریکایی اعدام می‌شدند.

در دهه ۱۹۲۰ رئیس ماکوزا سرافینا پیکوری31Seraphina Picquery اهل ساوانا بود. ریاست بخش اجرای قوانین جادویی بر عهده پرسیوال گریوز32Percival Graves، یکی از نوادگان خوشنام یکی از دوازده کارآگاه اولیه آمریکا بود.

این داستان توسط امین بهره‌مند ترجمه شده و در اختیار وب‌سایت «مرکز دنیای جادوگری» و «دمنتور» قرار گرفته است. کلیه حقوق معنوی و مادی ترجمه متعلق به این دو مجموعه است. استفاده از این ترجمه با ذکر منبع برای مصارف شخصی و غیر تجاری بدون مشکل است. پیشاپیش از اینکه حامی ما برای ادامه خدمات رایگان این دو مجموعه هستید قدردانی می‌کنیم.
, , ,

یک دیدگاه

ثبت دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری مشخص شده‌اند *