نظر جی.کی.رولینگ:

ساحره‌ها و جادوگران اغلب با لباس‌هایی به رنگ سبز یا ارغوانی یا معمولاً ترکیبی از این دو در اماکن جادوگری ظاهر می‌شوند. در بریتانیا (و بسیاری از کشورهای اروپایی) رنگ ارغوانی نماد سلطنت و مذهب است. در زمان‌های گذشته لباس‌های ارغوانی در زمرهٔ لباس‌های نفیس قرار داشت و تنها کسانی این لباس‌ها را می‌پوشیدند که توانایی خرید آن را داشتند؛ مرسوم بوده که انگشتر اسقف‌ها نگینی از یاقوت ارغوانی داشته باشد. در بریتانیا از قدیم اعتقاداتی خرافی پیرامون رنگ سبز در جریان بوده است. طبق خرافات، لباس‌های سبزرنگ باید با احتیاط پوشیده شود. گفته می‌شود پری‌ها1Fairies نسبت به این رنگ احساس مالکیت می‌کنند، چراکه رنگ مناسب آن‌هاست. ازآنجاکه سبز با بدبیاری و مرگ پیوند خورده، هرگز نباید در مراسم عروسی لباسی به این رنگ پوشید. سبز، رنگ بسیاری از جادوهای «سیاه» است: رنگ «نشان سیاه»2Dark Mark: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: علامت شوم، رنگ معجون شب‌تابی که ولدمورت3Voldemort یکی از هورکراکس‌هایش4Horcrux: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: جان‌پیچ را در آن پنهان کرده بود، رنگ بسیاری از وردها و طلسم‌های سیاه، و رنگ گروه اسلیترین5Slytherin. بنابراین ترکیبی از رنگ سبز و ارغوانی تداعی‌گر هر دو وجه جادوست: نجیب و نانجیب، سودمند و ویرانگر.

چهار گروه مدرسهٔ هاگوارتس6Hogwarts: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: هاگوارتز نسبتاً با عناصر چهارگانه پیوند خورده‌اند و رنگ‌های آن‌ها بر همین اساس انتخاب شده است. گریفندور7Gryffindor (قرمز و طلایی) با آتش مرتبط است؛ اسلیترین (سبز و نقره‌ای) با آب مرتبط است؛ هافلپاف8Hufflepuff (زرد و سیاه که تداعی‌گر گندم و خاک‌اند) با خاک مرتبط است؛ و ریونکلا9Ravenclaw (آبی و برنز که تداعی‌گر آسمان و پرهای عقاب‌اند) با هوا مرتبط است.

رنگ‌هایی مثل هلویی و گلبهی بیش از هر رنگی غیرجادویی هستند و به همین دلیل است که رنگ محبوب افرادی مثل خاله پتونیا10Petunia هستند. از سوی دیگر، صورتیِ تند که امثال نیمفادورا تانکس11Nymphadora Tonks عمداً از آن استفاده می‌کنند، به‌نوعی نشا‌ن‌دهندهٔ نگرش سنت‌شکنانهٔ آن‌هاست که با زبان بی‌زبانی می‌خواهند بگویند «بله، من پدرم ماگل‌زاده‌ست، اصلاً هم شرمنده نیستم.».

نقش رنگ‌ها در نام‌گذاری دامبلدور12Dumbledore و هگرید13Hagrid هم دیده می‌شوند که اسم کوچکشان اَلبوس14Albus (سفید) و روبیوس15Rubeus (قرمز) است. این انتخاب اشاره‌ای به علم کیمیاگری بود که در کتاب اول هری پاتر خیلی اهمیت دارد و در آن «قرمز» و «سفید» اجزای عرفانیِ فرایند هستند. نمادگراییِ این دو رنگ در این زمینه معانی عرفانی دارد و نماد مراحل مختلف فرایند کیمیاگری است (که بسیاری آن را با تحول معنوی مرتبط می‌دانند). در ارتباط با این دو شخصیتی که خلق کردم، هدف من از نام‌گذاری آن‌ها براساس رنگ‌های کیمیاگری، اشاره به سرشت متضاد اما مکمّل آن‌دو بود. قرمز به‌معنی شور و هیجان (یا احساس) و سفید به‌معنی ریاضت‌طلبی. هگرید مردی خاکی، خون‌گرم و دارای قدرت جسمانی و ارباب جنگل است؛ اما دامبلدور نظریه‌پردازِ معنوی، باهوش، آرمانی و تا حدی خالی از تعصب است. وقتی که هری در دنیای جدیدش در جستجوی شخصیتی پدرگونه است، هرکدام از این‌دو نقشی متضاد و ضروری دارند.

۱۷ دیدگاه

  1. جالب بود، مخصوصا در مورد دامبلدور و هاگرید .
    توی فیلم ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ هم دامبلدو یه لباس تقریبا سفید پوشیده

  2. صورتی جیغ اگه توسط فردی مثل آمبریج استفاده بشه چی ؟
    همون طور که می‌دونیم آمبریج از داشتن مادری مشنگ خجالت زده بوده و حتی پدر جادوگر خودش رو هم اونقدرا خوب نمی دیده که بهش افتخار کنه . به دنبال هر دستاویزی می‌گشه که بتونه خودش رو اصیل زاده جا بزنه …
    آیا صورتی تانکس و صورتی آمبریج با هم متفاوتند ؟

    1. دقیقا خیلی نکته خوبی گفتی
      ما میدونیم که آمریج عاشق صورتی بوده در حالی که تمام تلاشش رو میکرد که خودش رو اصیل زاده جا بزنه! آیا قضاوت این که بگیم رنگ صورتی نشانه مشنگ هاست؟!

  3. سلام وقت بخیر. ممنون که این قصه‌ها رو برامون پست‌ میکنید. فقط امکانش هست که بکگراندش مشکی نباشه؟ چشمامون خیلی اذیت میشه. نتونستم قصه‌ رو کامل بخونم.

    1. دامبلدور ادمی بود که به راحتی با ادما ارتباط میگرفت اما تا جایی که ما دیدیم احساسات درونی خودش رو با کسی درمیون نمیذاشت.

ثبت دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری مشخص شده‌اند *