برای ساحره‌ها و جادوگرانی که تنوره‌زده1Floo-sick: حالت تهوع در اثر پودر تنوره (در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: پودر پرواز) می‌شوند، آن‌هایی که مهارت غیب‌نوردی‌شان2Apparition: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: جسم‌یابی غیرقابل‌اتکاست، کسانی که از ارتفاع متنفرند یا با به‌کارگیری پورت‌کی3Portkey: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: رمزتاز دچار وحشت یا حالت تهوع می‌شوند، همیشه اتوبوس شوالیه4Knight Bus در دسترس است. این اتوبوس زمانی ظاهر می‌شود که ساحره یا جادوگری که نیاز فوری به حمل‌ونقل دارد لبهٔ جدول دستِ چوب‌دستی‌اش را بالا نگه دارد.
این اتوبوس که ارغوانی رنگ و سه‌طبقه است، روزها صندلی و شب‌ها تخت دارد. وسیلهٔ چندان راحتی نیست و توصیه می‌کنم حتی اگر به شما تعارف شد، از سفارش نوشیدنی داغ خودداری کنید، زیرا عادت اتوبوس به پرش لحظه‌ای از مقصدی به مقصد دیگر می‌تواند منجر به ریختن مقدار زیادی از نوشیدنی‌ها شود.
اتوبوس شوالیه در جامعهٔ جادوگری اختراع نسبتاً مدرنی است، جامعه‌ای که گهگاه (اگرچه به‌ندرت به آن اعتراف می‌کند) ایده‌هایی را از دنیای ماگل‌ها5Muggle می‌گیرد. مدت زیادی بود که نیاز به نوعی وسیلهٔ حمل‌ونقل احساس می‌شد که افراد ناتوان یا زیر سن قانونی بتوانند به‌صورت امن و بدون جلب‌توجه از آن استفاده کنند و پیشنهاد‌های زیادی مطرح شده بود (نصب صندلیِ بغل روی دسته‌جاروهای تاکسی‌مانند، حمل سبدهای آویخته زیر تسترال‌ها6Thestral) که همگی از سوی وزارتخانه رد شدند. سرانجام، این فکر به ذهن وزیر جادو دوگِلد مک‌فِیل7Dugald McPhail خطور کرد که از «سرویس اتوبوس» ماگل‌ها که نسبتاً نوظهور بود تقلید کنند و در سال ۱۸۶۵، خدمت‌رسانی اتوبوس شوالیه در خیابان‌ها آغاز شد.
با این‌که برخی جادوگران (عمدتاً اصیل‌زادگان تندرو) قصد خود را برای تحریم اتوبوس اعلام کردند و آن را در صفحهٔ نامه‌های دیلی پرافت8Daily Prophet: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: پیام امروز «این اهانت ماگل‌وار» نامیدند، اتوبوس شوالیه نزد اکثریت جامعه به محبوبیت بسیار زیادی رسید و تا به امروز مشغول خدمت‌رسانی است.
نظر جی.کی.رولینگ:
علت انتخاب این اسم برای اتوبوس شوالیه این بود که، اولاً، کلمات knight (شوالیه) و night (شب) تلفظ یکسانی دارند و در سراسر بریتانیا اتوبوس‌های شبانه پس از پایان ساعات کار ناوگانِ عادیِ حمل‌ونقل، مشغول ارائهٔ خدمات می‌شوند. دوماً، اسم «شوالیه» تداعی‌کنندهٔ محافظت و شتافتن برای نجات دیگران است9در قرون‌وسطای متأخر، شوالیه‌ها نه‌تنها مبارزان منسوب اعیان و پادشاه بودند، بلکه از نظر مردم مظهر یک مسیحی تمام‌عیار و پیرو مرام و مسلک شوالیه‌گری (دلیری، شرافت، وفاداری، کمک به ستم‌دیدگان و ادب) محسوب می‌شدند. م. و برای اتوبوسی که اغلب اوقات آخرین چاره برای جابه‌جایی است، این اسم مناسب به نظر می‌رسید.
اسم راننده و کمک‌رانندهٔ اتوبوس شوالیه در کتاب «هری پاتر و زندانی آزکابان» برگرفته از اسم دو پدربزرگم، ارنست10Ernest و استنلی11Stanley است.
چه جالب خیلی عالی بود
من خیلی ازش خوشم میاد به نظرم خیلی قشنگه، راننده هاش هم خیلی باحالن : )
حالا استن شانپایک واقعا مرگخوار بود یا طلسمش کرده بودن ؟ فکر کنم طلسم فرمان بود چون بهش نمیومد
من پنچاه پنچاهم
اون ادمی بود که دنبال شهرت طلبی بود و کاملا ترسو شاید به خاطر همین مرگ خوار شد یا طلسم فرمان