احتمالا هیچ دانش‌آموزی (حتی هری‌ پاتر، رون ویزلی، هرماینی گرنجر و تام ریدل) به اندازه چهار سازنده نقشه غارتگر، آن‌قدر کامل و غیر قانونی هاگوارتز را سیاحت نکرده‌ است: جیمز پاتر، سیریوس بلک، ریموس لوپین و پیتر پتی‌گرو.

در ابتدا صرفا بازیگوشی نبود که جیمز، سیریوس و پیتر را به کاوش شبانه محوطه مدرسه سوق می‌داد (گرچه بازیگوشی نیز نقش خودش را داشت)، بلکه آن‌ها می‌خواستند به دوست عزیزشان، ریموس لوپین، در تحمل گرگینه‌‌گی‌اش کمک کنند. پیش از اختراع معجون ضد گرگینه، لوپین هر بار که ماه کامل می‌شد باید یک تغییر مشقت‌بار را تحمل می‌کرد. زمانی که بهترین دوستانش متوجه وضعیت او شدند، به دنبال راهی بودند که بتوانند از درد و تنهایی تبدیل شدنش بکاهند. راهی که آن‌ها را به سمتی کشاند که چگونه (غیرقانونی) جانورنما شوند. به این ترتیب می‌توانستند بدون اینکه به خودشان آسیب بزنند، او را همراهی کنند. توانایی سیریوس بلک، پیتر پتی‌گرو و جیمز پاتر در تبدیل شدن به سگ، موش و گوزن شاخدار این امکان را به آن‌ها داد که شبانه و بدون اینکه کسی متوجه شود، بتوانند در قلعه و محوطه‌هایش گردش کنند. در همین حال نقشه داخلی قلعه نیز به کمک شنل نامرئی جیمز پاتر برداشت شد.

نقشه غارتگر مدرک زنده‌ای از توانایی پیشرفته جادویی چهار دوستی است که پدر هری پاتر، پدر خوانده‌اش و بهترین معلمش جزء آن‌ها بودند. نقشه‌ای که آن‌ها حین زمان تحصیلشان در هاگوارتز درست کردند کاغذ پوستی خالی‌ای بیش نیست و فقط با ضربه زدن بر روی آن و گفتن جمله «من رسما سوگند می‌خورم که کار بدی انجام دهم»، فعال می‌شود. جمله‌ای که از نظر سه نفر از چهار سازنده‌اش طنز خاصی داشت. منظور از «کار بد» نه جادوی سیاه، بلکه کاری بر خلاف قوانین مدرسه است. استفاده کردن نام‌ها اختصاری خودشان بر روی نقشه(مهتابی، دم‌باریک، شاخدار و پانمدی)، نشانه‌ای از بی‌باکی آن‌هاست.

جادوی استفاده شده در ساخت نقشه، پیشرفته و چشمگیر است. این نقشه حاوی ورد همونکولوس¹Homonculous است که به دارنده نقشه این اجازه را می‌دهد تا مسیر حرکت همه افراد داخل قلعه را دنبال کند و به گونه‌ای سحر شده است که برای همیشه (و تا جای ممکن به صورت اهانت آمیز)، کنجکاوی عذاب الهی‌شان، سوروس اسنیپ، را دفع کند.

گرچه اطلاعات دقیقی پیرامون نحوه از دست رفتن نقشه در کتاب‌های هری‌ پاتر داده نشده است، اما می‌توان به راحتی حدس زد که آن‌ها سرانجام پا را از حد خود فراتر گذاشتند و احتمالا به خاطر گزارش محرمانه اسنیپ، که فکر و ذکرش رو کردن دست رقیبش، جیمز پاتر، حین انجام کار بد بود، توجه آرگوس فلیچ را جلب کرده بودند. نقشه‌ی فوق‌العاده در آخرین سال تحصیل سیریوس، جیمز، ریموس و پیتر ضبط شد و هیچ‌کدام آن‌ها نتوانست آن را از فلیچ همیشه مشکوک و گوش به زنگ، بدزدد. به هر دلیلی اولویت‌های آن‌ها در ماه‌های پایانی تحصیلشان به مسائل بسیار جدی‌تری تغییر پیدا کرد و توجهشان بر روی دنیای بیرون هاگوارتز متمرکز شد؛ جایی که لرد ولدمورت در حال قدرت گرفتن بود. هر چهار سازنده نقشه با گروه شورشی‌ محفل ققنوس به سرپرستی آلبوس دامبلدور آشنا شده بودند و در این میان نقشه مدرسه قدیمی‌شان، هرچقدر هم که خلاقانه بود، برایشان دیگر چیزی جز یک نوستالژی نبود.

نقشه غارتگر بسیار به کار دوقلوهای جوان ویزلی آمد. داستان تصاحب نقشه توسط فرد و جرج در کتاب هری پاتر و زندانی آزکابان گفته شده است. هنگامی که بعدا فرد و جرج نقشه را به هری هدیه کردند، هیچ‌ کدامشان نمی‌دانست که ناخواسته آن را به فرزند یکی از سازندگان نقشه می‌دهند. این ماجرا نشانه‌ای از آن بود که فرد و جرج چه احترامی برای هری پاتر قائل بودند و به این باور داشتند که او هنوز به یاری سرنوشت نیاز دارد.

نقشه بعدا توسط یکی از مرگ‌خواران در لباس مبدل²بارتی کراوچ پسر در کتاب هری‌پاتر و جام آتش. م. از هری گرفته شد، چون او متوجه شده بود که این تکه کاغذ ارتباطی با کشف شدن فعالیت‌هایش دارد.

نظر جی.کی.رولینگ:

نقشه غارتگر پس از مدتی تبدیل به بلای جان سازنده حقیقی‌اش (من) شد. زیرا این نقشه به هری آزادی عمل بیش از حدی در زمینه اطلاعات می‌داد. من هرگز نشان ندادم که هری نقشه را از دفتر خالی مودی چشم باباقوری تقلبی برداشت و بعدها حسرت می‌خوردم که چرا این اشتباه را پر رنگ نکردم و نقشه را در همان دفتر باقی نگذاشتم. با این وجود من لحظه‌ای که هری در کتاب یادگاران مرگ نقطه متحرک جینی در مدرسه را تماشا می‌کرد، دوست داشتم و به خاطر آن از اینکه اجازه دادم هری دوباره مالکیت نقشه را بدست آورد، خوشحالم.