اگر از نشریات کم‌تیراژی همچون کوییبلر1Quibbler: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: طفره‌زن صرف‌نظر کنیم، می‌توان گفت که در تمام بریتانیا تنها یک روزنامهٔ جادویی وجود دارد. روزنامهٔ دِیلی پرافِت2Daily Prophet: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: پیام امروز که دفتر مرکزی آن در کوچهٔ دایاگون3Diagon Alley: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: کوچه دیاگون قرار دارد، هر روزه توسط جغد تقریباً برای تمام خانه‌های جادوگری در سرتاسر بریتانیا ارسال می‌شود. پرداخت هزینهٔ روزنامه با قرار دادن سکه در کیسهٔ کوچکی که به‌پای جغدِ روزنامه بسته شده انجام می شود. هرازچندگاهی (در مواقعی که اتفاقات جالب یا هیجان‌انگیزی مثل پرواز غیرقانونی یک خودروی فورد اَنگلیا4Ford Anglia: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: فرود آنجلیا بر فراز بریتانیا) رخ می‌دهد، به‌صورت فوری نسخهٔ ایونینگ پرافِت5Evening Prophet: در ترجمهٔ کتابسرای تندیس: پیام عصر نیز منتشر می‌شود.

پرافِت را نمی‌توان به‌طور کامل یک رسانهٔ خبریِ بی‌طرف به‌حساب آورد و متأسفانه گهگاه شاهد تمایل این روزنامه به گزارش‌های جنجالی هستیم که نمونهٔ بارز آن ریتا اسکیتر6Rita Skeeter گزارشگر معروف است. این بنگاه خبریِ که در ظاهر مستقل است، تا به امروز در چندین برههٔ زمانی تحت‌فشار وزارت جادو (یا قدرت حاکم)، اقدام به سرپوش گذاشتن روی خبرها کرده است. با دقیق شدن در نام این روزنامه می‌توان به انگیزهٔ اصلی آن پی برد: واژهٔ prophet (غیب‌گو) مانند کلمهٔ profit (سود و منفعت) تلفظ می‌شود (البته مجذوب این ایده هم شده بودم که یک روزنامهٔ جادوگری ادعای علم غیب نسبت به اخبار آینده را داشته باشد.

جامعهٔ جادوگری معمولاً در پوشش خبری نیازی به طرح دیدگاه‌های مختلف سیاسی ندارد (البته این بدان معنی نیست که پرافِت دارای خط‌مشی سیاسی نیست). جادوگران چون جامعهٔ کوچک، بیگانه و گاهی اوقات در معرض تهاجم هستند، روی‌هم‌رفته فقط به شنیدن اخبار خاصی تمایل دارند: نتایج لیگ کوییدیچ7Quidditch League ، اینکه کسی به‌دلیل نقض قانون بین‌المللی رازداری به دردسر افتاده باشد، اینکه ادارهٔ امور سوءاستفاده از اشیاء ماگلی8Muggle Artefacts این‌دفعه چه قانون آزاردهنده‌ای تصویب کرده، یا اینکه کنسرت بعدی سلستینا واربک9Celestina Warbeck یا گروه خواهران عجیب10Weird Sisters چه زمانی برگزار خواهد شد.

درحالی‌که دنیای ماگل‌ها برای تعقیب اخبار روزبه‌روز بیش از گذشته به اینترنت متوسل می‌شوند، به نظر می‌رسد که احتمالاً جامعهٔ جادوگری همچنان به همان شیوهٔ سنّتی روزنامهٔ چاپی متمایل خواهد ماند. شاید اگر روزنامه‌های ماگلی نیز حاوی عکس‌های متحرک بودند، می‌توانستند تیراژی مشابه روزنامه‌های جادوگری داشته باشند.

این داستان توسط محمدحسین مدرس‌نیا ترجمه شده و در اختیار وب‌سایت «مرکز دنیای جادوگری» و «دمنتور» قرار گرفته است. کلیه حقوق معنوی و مادی ترجمه متعلق به این دو مجموعه است. استفاده از این ترجمه با ذکر منبع برای مصارف شخصی و غیر تجاری بدون مشکل است. پیشاپیش از اینکه حامی ما برای ادامه خدمات رایگان این دو مجموعه هستید قدردانی می‌کنیم.
, , , , , ,

۱۱ دیدگاه

  1. میشه تصاویر هم بذارید ؟ یا مثلا ی خبر رو خودتون بگید ؟ جالب تر میشه (: من در کل سایت شما رو خیلی دوست دارم و به نظرم واقعا لازم نیست که بازنویس شده ی ویزاردینگ ورلد باشه .

  2. ۱۸ سال از اولین باری که کتاب هری پاتر رو خوندم گذشته !!! الان ۳۰سالم شده و هنوز که هنوزه اخبار هری پاتر رو دنبال میکنم.اون اوایل سایت دمنتور و جادوگران بود.
    چقد زود عمر آدم میگذره.امیدوارم که سریال هری پاتر رو هم زودتر بسازن

ثبت دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای ضروری مشخص شده‌اند *