تعداد کشورهایی که مدرسه‌ی جادوگری دارند نسبت به آن‌هایی که ندارند بسیار کم است. دلیل این امر آن است که جوامع جادویی اکثر کشورها آموزش در منزل را ترجیح می‌دهند. گاهی اوقات نیز جامعه‌ی جادوگریِ یک کشور معین بسیار کم‌تعداد یا پراکنده هستند و دوره‌های تحصیلی مکاتبه‌ای روش مقرون به‌صرفه‌تری برای تعلیم فرزندان محسوب می‌شود.

یازده مدرسه‌ی جادوگری پرقدمت و معتبر در سراسر جهان وجود دارد که تمام آن‌ها در کنفدراسیون بین‌المللی جادوگران ثبت شده‌اند. مؤسسات کوچک‌تر و با نظارت کمتری نیز آمده و رفته‌اند که یافتن تاریخچه‌ی آنان سخت‌تر است و به ندرت توسط وزارتخانه‌ی مربوطه ثبت شده‌اند (که در آن صورت نیز، من نمی‌توانم استاندارد بودن تحصیلات ارائه‌شده‌ی آنان را تضمین کنم). هر کسی که مایل است بداند مدرسه‌ی جادوگری تأیید شده‌ای در منطقه‌شان وجود دارد یا خیر، باید نامه‌ی درخواستی را با جغد به کنفدراسیون بین‌المللی جادوگران، اداره‌ی آموزش و پرورش ارسال کند.

محل دقیق هر یک از مدارس ذیل یک راز بسیار محفوظ است. مدارس نه تنها از ظلم و آزار مشنگ‌ها می‌ترسند، بلکه حقیقت تأسف‌آور آن است که تمام این مؤسسات در مقاطع مختلفی از تاریخ طولانی‌شان، از پیامدهای جنگ‌های جادوگری و توجه خصومت‌آمیز جوامع خارجی و داخلی ضربه خورده‌اند (تنها در بریتانیا نیست که تحصیلات جادوگران جوان مورد دخالت یا فشار وزارتخانه قرار گرفته است). به عنوان قاعده‌ای کلی، معمولاً مدارس جادوگری در نواحی محصور در خشکی و کوهستانی قرار گرفته‌اند (هرچند همان‌گونه که در ادامه خواهید دید، استثناهای درخور توجهی نیز وجود دارند)، چرا که دسترسی به این نواحی برای مشنگ‌ها دشوارتر و دفاع از آنان از دست جادوگران سیاه آسان‌تر است.