تعداد کشورهایی که مدرسهٔ جادوگری دارند نسبت به آن‌هایی که ندارند بسیار کم است. دلیل این امر آن است که جوامع جادویی اکثر کشورها آموزش در منزل را انتخاب می‌کنند. گاهی اوقات نیز جامعهٔ جادوگریِ یک کشور بسیار کم‌تعداد یا پراکنده هستند و دوره‌های تحصیلی مکاتبه‌ای روش مقرون‌به‌صرفه‌تری برای تعلیم فرزندان محسوب می‌شود.

یازده مدرسهٔ جادوگری پرقدمت و معتبر در سراسر جهان وجود دارد که تمام آن‌ها در کنفدراسیون بین‌المللی جادوگران ثبت شده‌اند. مؤسسات کوچک‌تر و با نظارت کمتری نیز آمده و رفته‌اند و یافتن تاریخچهٔ آن‌ها سخت‌تر است و به‌ندرت نزد وزارتخانهٔ مربوطه ثبت شده‌اند (که در آن صورت من نمی‌توانم استاندارد بودن تحصیلات ارائه‌شدهٔ آن‌ها را تضمین کنم). هرکسی که مایل است بداند مدرسهٔ جادوگری تأییدشده‌ای در منطقه‌شان وجود دارد یا نه، باید استعلامش را با جغد به کنفدراسیون بین‌المللی جادوگران، ادارهٔ آموزش ارسال کند. محل دقیق هر یک از مدارس زیر یک راز بسیار محفوظ است. مدارس تنها از آزار و اذیت ماگل‌ها نمی‌ترسند، بلکه حقیقت تأسف‌آور آن است که تمام این مؤسسات در مقاطع مختلفی از تاریخ دیرینه‌شان، بر اثر جنگ‌های جادوگری و توجه خصومت‌آمیز جوامع خارجی و داخلی ضربه خورده‌اند (تنها در بریتانیا نیست که تحصیلات جادوگران جوان مورد دخالت یا فشار وزارتخانه قرار گرفته است). به‌عنوان قاعده‌ای کلی، معمولاً مدارس جادوگری در نواحی کوهستانی و محصور در خشکی قرار گرفته‌اند (هرچند همان‌گونه که در ادامه خواهید دید، استثناهای درخور توجهی نیز وجود دارند)، چراکه دسترسی به این نواحی برای ماگل‌ها دشوارتر و محافظت از مدرسه در برابر جادوگران سیاه آسان‌تر است.